Czym różni się ADD od ADHD?

W 1994 roku termin ADHD ( Attention Deficit Hyperactivity Disorder) w klasyfikacji DSM-IV zastąpił używaną wcześniej definicję ADD (Attention Deficit Disorder – ‘syndrom izolowanego zaburzenia deficytu uwagi’), choć w ostatnim czasie określenie ADD ponownie funkcjonuje coraz częściej (w terminologii medycznej wykorzystuje się przeważnie określenie: „ADHD z dominującym brakiem koncentracji uwagi”).

ADD to termin stosowany do opisu osób, które cierpią na deficyt koncentracji uwagi bez zachowań nadpobudliwych i impulsywnych.

Definicje ADD i ADHD są niejednokrotnie używane zamiennie, zarówno w przypadku tych osób, którzy mają, jak i tych, które nie posiadają symptomów nadpobudliwości i impulsywności.

„Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi” (ADHD) to oficjalna nazwa używana przez American Psychiatric Association i obejmująca zachowania nadpobudliwe, impulsywne i / lub cechujące się dużą nieuwagą.

Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition (w skrócie: DSM-IV) prezentuje trzy rodzaje ADHD:

ADHD – typ z brakiem koncentracji uwagi.

Objawy są przede wszystkim związane z brakiem koncentracji uwagi. Osoby takie nie wykazują znaczących nadpobudliwych / impulsywnych zachowań.

ADHD – typ z nadruchliwością i impulsywnością.

Objawy są przede wszystkim związane z nadpobudliwością i impulsywnością. Osoby takie nie wykazują istotnych problemów uwagi.

ADHD – typ złożony, mieszany.

Osoby takie cechują się deficytem koncentracji uwagi, jak również nadruchliwością oraz impulsywnością.

Zarówno w przypadku ADHD, jak i ADD skuteczną formą pomocy są treningi EEG Biofeedback.