Zaburzenie autystyczne należy do Całościowych Zaburzeń Rozwojowych. Według danych American Association of Pediatrics z 2004 roku zaburzenie autystyczne i zaburzenia pokrewne występują u jednego dziecka na 166, daje to 60 przypadków na 10 000 urodzeń. Mimo różnic występujących w danych statystycznych, można stwierdzić, że autyzm występuje częściej niż zespół Downa, rozszczep kręgosłupa czy cukrzyca (Filipek i in., 1999) i stanowi poważny problem społeczny (Pisula, 2005).
O zaburzeniu autystycznym mówimy, gdy cechy charakteryzujące zaburzenie ujawnią się przed ukończeniem przez dziecko 3-go roku życia ( DSM IV–TR, 2004, s.73). U niektórych dzieci zaburzenie jest widoczne od chwili urodzenia, w innych przypadkach rozwój dziecka przebiega prawidłowo do około 2 roku życia, po czym następuje regres.
Charakterystyka behawioralna dzieci z autyzmem:(wg Schreibmana,1988):
- deficyty w zachowaniach społecznych
- poważne zaburzenia mowy i języka
- anormalne reakcje na środowisko fizyczne
- wymaganie niezmienności środowiska
- zachowania rytualistyczne
- autostymulacja
- agresja i autoagresja
- upośledzenie umysłowe
- dysharmonie rozwojowe
- nieprawidłowy afekt
Gdzie szukać pomocy:
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna przy Instytucie Wspomagania Rozwoju Dziecka.
W Poradni zespół specjalistów przeprowadza wywiad z rodzicami dziecka, obserwację oraz próby sprawdzające. Na ich podstawie stawiana jest diagnoza, oparta na kryteriach Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM IV-TR. Dzieci, u których zostaną stwierdzone zaburzenia rozwoju, jak np.: zaburzenie autystyczne, zespół Aspergera, zaburzenia zachowania – mogą korzystać z oferty Niepublicznej Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej. Na cyklicznych spotkaniach ustalany jest indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny (IPET), dostosowany do aktualnych możliwości oraz potrzeb dziecka i całej rodziny. Jednocześnie specjaliści z Poradni instruują rodziców i osoby pracujące z dzieckiem, jak należy realizować dany program.
